Kiedy słowa nie przychodzą same do głowy, a wewnątrz nie panuje smutek, napisanie posta na bloga traktuję trochę jak napisanie rozprawki z języka polskiego w liceum i to na wczoraj. Niby słowa układają się w zdania złożone, ale czy mają jakiś większy sens, a podane argumenty poparte są dobrymi przykładami z literatury? Nie wiem. Choć oceny z rozprawek miałam niebywale dobre, tak tworzenie tutaj poszło w tak zwany niebyt braku inspiracji. Dlatego też chciałabym oddać "słowa" mojej bohaterce, a my widzimy się na końcu.